Terwijl de arbeidsmarkt oververhit is, voerde ik het onderzoek ‘Stotterend solliciteren’ uit. Banen voor het oprapen, zou je denken. Ook voor stotterende sollicitanten. Niets bleek minder waar.
Mijn onderzoek, uitgevoerd in samenwerking met Start Foundation en Stichting Support Stotteren, was eenvoudig van opzet. Ik reageerde op tachtig vacatures en registreerde de reacties daarop. Een deel ervan stond op Werk.nl, de website waarmee het UWV Werkbedrijf werkzoekenden koppelt aan werkgevers.
Iedere mail formuleerde ik zo: “Met belangstelling las ik de vacature ‘(Leerling) Keukenmonteur’. Namens Stichting Support Stotteren ben ik op zoek naar vacatures die geschikt zijn voor ‘personen die matig tot hevig stotteren’. Zou u kunnen aangeven of het voor deze mensen de moeite waard is om te solliciteren op deze functie? Zo nee, wat zouden dan mogelijk de bezwaren zijn?”
De UWV-ambtenaar in voornoemd geval: “In dit werk heb je veel directe contacten met mensen. Beetje stotteren zal geen probleem zijn. Heftig stotteren wel.” Ik deed dit onderzoek zo neutraal mogelijk, maar dergelijke reacties raakten mij – als stotterende onderzoeker – wel. Verbaasd over sommige reacties, belde ik er soms achteraan. De toelichting van het UWV aan de telefoon: “Iemand zonder rijbewijs maakt ook geen kans als chauffeur.”
De kansen van stotterende sollicitanten op de Nederlandse arbeidsmarkt. Daarover gaat dit boek. Lees en oordeel zelf.
Steven de Jong, september 2024 (www.stevenschrijft.nl)